- 5:08 دقیقه | دریافت با کیفیت (پایین(6 مگابایت) | متوسط(47.7 مگابایت) | بالا (83.8 مگابایت))
- دریافت صوت کلیپ (4.7 مگابایت) | دریافت از آپارات
متن کلیپ:
رفقا! جبهۀ مقاومت را دارند بمباران میکنند، دارند نابود میکنند! با تمام نیرو آمده‌اند جلو! اصلاً من ماندم که ما چطوری داریم نفس می‌کِشیم؟! طبق محاسبه روی کاغذ الآن باید تهران تحت بمباران داعشی‌ها بود؛ نه صدام که لااقل نسبت به داعشی‌ها در جنگ، دوزار نجابت داشت! داعشی‌ها شهر را شیمیایی زده‌اند! ولی صدام بعد از هشت سال دفاع مقدس ما، به این نقطه رسید.
ببینید آنها هیچ راهی ندارند جز اینکه کلّ مردم یمن را نابود کنند، اصلاً راه دیگری برایشان وجود ندارد؛ از هر حیث! کمک کنید، بچه‌ها کمک کنید، بچه‌های عراق منتظر هستند.
کار روی زمین خیلی مانده! به کمک ما فوق‌العاده احتیاج هست! نیاز به کارهای ما خیلی هست! ما دیگر اصلاً نباید شبها بخوابیم!
هیچ‌کسی از من نپرسد چه‌جوری؟ چه‌کار کنم؟ برای چی دعا کنم؟ ببین! تو فقط خودت را به خدا نزدیک کن! او خودش می‌تواند الآن از ما یک‌جوری استفاده کند که تمام مشکلات جهان اسلام را حل کند، می‌تواند! می‌تواند دشمن ما را نابود کند! او می‌تواند، و می‌خواهد به وسیلۀ ما این کار را بکند. اما چگونه؟ به شما چه ربطی دارد چگونه! بزرگترهایش نمی‌دانند، خدا فردایشان را بهشان خبر نمی‌دهد، ما دیگر در این عرصه چه‌کاره هستیم؟!
کارگردان صحنه خودِ خداست! او دارد برای سربازهای جبهۀ خودش «رسته» تعیین می‌کند، تو تک‌‌تیرانداز باش، تو اینجا بایست بزن، تو آر‌پی‌جی‌زن باش، تو خمپاره شصت بزن، تو بیا توپخانه، تو بیا پشتیبانی، تو برو فرهنگی. او دارد تعیین می‌کند، اصلاً ما بنا نیست کاری بکنیم.
مشکل ما فقط بی‌خدایی است، مشکل ما فاصله‌ای است که با خدا داریم. دوستان به توانایی‌های خودشان نگاه نکنند، به مشکلات و موانع‌شان کارهایشان نگاه نکنند، به مأموریت‌های رایج شغلی خودشان نگاه نکنند! به هیچ چیزی نگاه نکنند! فقط کافی است تو خودت را سرباز جبهۀ حق بدانی، و فاصلۀ خودت را با خدا کم کنی؛ به نیت جهاد!
